Dayağa Karşı Dayanışma ve Mor İğne Kampanyalarında “Şiddet” ve “Cinsel Taciz”in Kavramsallaştırılması

This article will examine the two foundational campaigns of the feminist movement after 1980s, the Campaign Against Battering of Women and Purple Needle Campaign. While these two campaigns problematized and struggled against “violence against women” and “sexual harassment/sexual assault” respectively, these forms of attacks on women’s bodies did not have proper names in Turkish back then, when the two campaigns were carried out. Rather than “violence against women” terms such as battering, beating, hitting were used in Turkish to refer to this problem. There was no term to cover the terms “sexual harassment” or “sexual assault” in Turkish either, and highly visualized terms such as touching a woman’s body, pinching were some of the most widely used ones to describe the unwanted attacks on female bodies. This article traces the history of the terms, “violence against women” and “sexual harassment/sexual assault”, in Turkish and argues that both terms were coined throughout the processes of the formulation, organization, and carrying out of these two campaigns. I argue that the use of the terms “violence” and “sexual harassment” made these two major attacks on female bodies political issues that can be expressed, discussed, and struggled against. Bu çalışmada 1980 sonrası feminist hareketin iki öncü kampanyası olan Dayağa Karşı Dayanışma ve Mor İğne kampanyalarını ele alacağım. Cinsiyet temelli şiddet biçimleri olan “dayak” ve “sarkıntılığın”, bu iki kampanyanın tasarlanma, örgütlenme ve yürütülme süreçlerinde “şiddet” ve “cinsel taciz” olarak yeniden tarif edilmelerinin önemine değineceğim. Bu feminist kavramsallaştırma süreci sayesinde kişisel olanın politikleştirildiğini, yani şiddet ve cinsel tacizin üzerine konuşulabilir, tartışılabilir, mücadele edilebilir hale getirildiğini öne sürüyorum. Kavramsallaştırmadan kastım bu mücadele ve dayanışma kampanyaları sürecinde dayak, pataklama, sopa gibi terimlerin yerine kadına yönelik şiddet; sarkıntılık, elleme, gibi tabirler yerine cinsel taciz kavramlarının kullanılmaya başlanmasıdır. Bu yeniden adlandırma süreci, kendiliğinden olmamış, feminist yöntem arayışının sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu kavramların günümüzdeki yaygın kullanımlarına bakılacak olursa bu iki kampanyanın kalıcı kazanımı olduğu öne sürülebilir